گریس یک محصول نیمه مایع تا جامد است که از پراکنده کردن ماده غلیظ کننده در روغن پایه به دست میآید و در اکثر موارد به منظور ایجاد و تقویت بعضی از خواص، به آن مواد افزودنی میافزایند.
مشخصات و کیفیت گریس به نوع و مقدار ماده غلیظ کننده، مواد افزودنی، مشخصات روغن پایه و همچنین فرایند تولید آن بستگی دارد. ماده غلیظ کننده مهم ترین عامل پایداري در برابر آب، پایداري در دماي بالا و حفظ کیفیت در مدت زمان مصرف و هنگام انبارداري گریس است.
گریس ها مشابه روغن ها، براي به حداقل رساندن اصطکاك و سایش بین سطوح متحرك، کاربرد دارند. در مواردي که روانساز باید به عنوان مانعی براي جلوگیري از ورود ذرات خارجی عمل کند یا موقعیت حرکت بین دو سطح به گونه اي است که به روانساز نیمه جامد نیاز است، باید از گریس استفاده شود.
در مقایسه گریس ها روغن های روانکار، مشخص میشود که هرکدام از این دو نوع روان کننده به لحاظ ساختار ویژه خود، کاربردهای خاصی دارند.
مهم ترین ویژگی گریس ها استفاده از آن ها به عنوان روانکار مناسب در نقاط غیرقابل دسترس دستگاههای صنعتی است. از طرفی ماشین آلاتی که با گریس روانکاری میشوند، طراحی ساده تر داشته و درنتیجه به تعمیر و نگهداري کمتري نیاز دارند. همچنین از گریس ها میتوان در آب بندي دستگاهها استفاده کرد.
گریس ها را بر اساس نوع روغن پایه (معدنی، سینتتیک، گیاهی) و نوع ماده غلیظ کننده (صابونهای فلزي، پلیمرها و مواد معدنی)، دسته بندي میکنند.
۰ دیدگاه